เนื้อจดหมายเขียนว่าทุกข์ตรมเจียนบ้า นาฝนแล้ง
พ่อก็ซ้ำมีอันต้องตาย เพราะมีโจรปล้นควาย
ใช้อุบายเสแสร้ง ซ้ำยิงแทงพ่อยับดับสิ้นใจ
บาปซ้ำกรรมมา น้องของสาวข้าเป็นไป
โจรขืนใจเป็นบ้าใบ้เสียคน
แสนช้ำดังโดนเท้าย้ำดวงแด
ท้ายจดหมาย ของแม่ระบายทุกข์แย่แกทุกข์ทน
ข้าวไม่เหลือและเกลือไม่พอ รู้ไหมแม่เฝ้ารอขอน้ำใจลูกบ้าง
หาสตางค์มาบ้านบ้างซี
เจ้าเป็นนักร้องร่ำรวยทองเงินมี ช่วยแม่ทีแม่ไร้ที่หมายปอง
หงอยเหงา ค่ำเช้าแสนเศร้าอุรา
แม่จะรู้ ไหมว่า ลูกแม่บากหน้ามาเป็นนักร้อง
ไม่ได้ร้องเพลงเลยซักวัน หัวหน้าคอยกีดกัน ใช้ทุกวันทุกวี่
เขาให้มีหน้าที่แบกกลอง
ค่าตัวที่มีวันละยี่สิบสอง ทนแบกกลองเพราะบัญชาหัวหน้าวง
โหยหิว หิวจนใส้กิ่วอดเอา
แม่จะรู้หรือเปล่า ลูกแม่กินข้าวกับเกลือพริกผง
สร้อยและแหวนที่แม่ให้มา เห็นหัวหน้าท่านยืมแล้วก็ลืมคืนให้
ถามทีไรก็ทำเล่นองค์ แม่ทุกข์เต็มกลืน ลูกขอคืนป่าดง
หัวหน้าวง ขอสร้อยคอผมคืน
