บ้านเฮามันกำสำบ้านเฮา
ฮอยความเศร้าตามเงาสุบาดหย่าง
มีชีวิตมีไว้เพื่อคำว่าผิดหวัง
สร้างความฝัน แต่บ่มีวันสิไปถึง
นี่แหละหนา คำว่าชีวิตจริง
แฮงฮอยยิ้ม บ่มีเลยสักมื้อหนึ่ง
คำเหยียดคนกับความจนที่เจ็บช้ำกล้ำกลืน
แฮงยืนกะยังบ่พอสิไหว
ขอโทษแม่ที่ลูกดูแล ชาตินี้มันคงบ่พอ
ขอโทษอีพ่อที่ลูกคนนี้มันเบิดแฮง
คงสิเป็นปาบกรรม ต้องเจ็บช้ำ ชะตาแกล้ง
ฮ้องไห้จนตาแดง จักสิสู้ไปฮอดมื้อใด๋
ท้อเบิดหวัง สิเป็น สิตาย
แต่หัวใจมันยังบ่พร้อมสิยอมแพ้
เกิดมาชาติเดียว สิสู้สิทนเพื่อแม่
ดูแลคนคอยข้างหลัง
ท้อเบิดหวัง แต่ยังบ่ตาย
หัวใจยังเต้นอยู่ สิขอสู้ ยืนต่อเพื่อวันนั้น
มื้อที่เฮาสิหวนกลับคืนไปกอดฝัน
มื้อนั้นเฮาต้องยังบ่ตาย
ขอโทษแม่ที่ลูกดูแล ชาตินี้มันคงบ่พอ
ขอโทษอีพ่อที่ลูกคนนี้มันเบิดแฮง
คงสิเป็นปาบกรรม ต้องเจ็บช้ำ ชะตาแกล้ง
ฮ้องไห้จนตาแดง จักสิสู้ไปฮอดมื้อใด๋
ท้อเบิดหวัง สิเป็น สิตาย
แต่หัวใจมันยังบ่พร้อมสิยอมแพ้
เกิดมาชาติเดียว สิสู้สิทนเพื่อแม่
ดูแลคนคอยข้างหลัง
ท้อเบิดหวัง แต่ยังบ่ตาย
หัวใจยังเต้นอยู่ สิขอสู้ ยืนต่อเพื่อวันนั้น
มื้อที่เฮาสิหวนกลับคืนไปกอดฝัน
ท้อเบิดหวัง สิเป็น สิตาย
แต่หัวใจมันยังบ่พร้อมสิยอมแพ้
เกิดมาชาติเดียว สิสู้สิทนเพื่อแม่
ดูแลคนคอยข้างหลัง
ท้อเบิดหวัง แต่ยังบ่ตาย
หัวใจยังเต้นอยู่ สิขอสู้ ยืนต่อเพื่อวันนั้น
มื้อที่เฮาสิหวนกลับคืนไปกอดฝัน
มื้อนั้นเฮาต้องยังบ่ตาย
