คนหนึ่งยังฮักเดียวยังลืมบ่ลงก็ใจมันยังยึดเหนี่ยว
ความฮักนั้นยังหล่อเลี้ยง
ภาพเก่ายังวนเวียนให้ลืมเจ้านั้นบ่ได้
ใจยังคงฮักเธอและแม้ว่าจะต้องเจอกับความเศร้าใจ
และยังบ่มีใครยังปิดใจไว้ ไม่ให้ใครเปิด
เหมือนว่ากาลเวลาบ่อาจเปลี่ยนใจเฮาได้
เมื่อใจทั้งใจยังคอย
ไผที่ว่าเวลามันจะรักษาแผลใจ
สุดท้ายบ่มีอิหยังดีขึ้นเลย
คนที่เขาถิ่ม…ไป บ่ได้ใส่ใจคึดอิหยั่ง
คนที่ยังเศร้า…ใจ ไปฮอดมื้อได๋เขาบ่กลับมา
คนถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
มีคนใส่ใจมันก็ดีกว่า
คนอยู่กะซั่วป่านหมา เขาไปบ่ลายังจะหัวซา
คนที่เขาถิ่ม…ไป คงไปมีไผไปตั้งด่นแล้ว
คนที่บ่มี…ไผ คงมีแต่เฮาที่บ่ลืมเขา
คุณถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
คนบ่มีใครยังอยู่ที่เก่า
ที่ที่มีแต่เราที่เคยบอกฮักกันอยู่ทุกวัน
ในวันที่บ่มีไผ
ใจยังคงฮักเธอและแม้ว่าจะต้องเจอกับความเศร้าใจ
และยังบ่มีใครยังปิดใจไว้ ไม่ให้ใครเปิด
เหมือนว่ากาลเวลาบ่อาจเปลี่ยนใจเฮาได้
เมื่อใจทั้งใจยังคอย
ไผที่ว่าเวลามันจะรักษาแผลใจ
สุดท้ายบ่มีอิหยังดีขึ้นเลย
คนที่เขาถิ่ม…ไป บ่ได้ใส่ใจคึดอิหยั่ง
คนที่ยังเศร้า…ใจ ไปฮอดมื้อได๋เขาบ่กลับมา
คนถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
มีคนใส่ใจมันก็ดีกว่า
คนอยู่กะซั่วป่านหมา เขาไปบ่ลายังจะหัวซา
คนที่เขาถิ่ม…ไป คงไปมีไผไปตั้งด่นแล้ว
คนที่บ่มี…ไผ คงมีแต่เฮาที่บ่ลืมเขา
คุณถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
คนบ่มีใครยังอยู่ที่เก่า
ที่ที่มีแต่เราที่เคยบอกฮักกันอยู่ทุกวัน
ในวันที่บ่มีไผ
คนที่เขาถิ่ม…ไป บ่ได้ใส่ใจคึดอิหยั่ง
คนที่ยังเศร้า…ใจ ไปฮอดมื้อได๋เขาบ่กลับมา
คนถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
มีคนใส่ใจมันก็ดีกว่า
คนอยู่กะซั่วป่านหมา เขาไปบ่ลายังจะหัวซา
คนที่เขาถิ่ม…ไป คงไปมีไผไปตั้งด่นแล้ว
คนที่บ่มี…ไผ คงมีแต่เฮาที่บ่ลืมเขา
คุณถิ่มไปอยู่หม่องใหม่
คนบ่มีใครยังอยู่ที่เก่า
ที่ที่มีแต่เราที่เคยบอกฮักกันอยู่ทุกวัน
ในวันที่บ่มีไผ
