เกิดนานเเล้ว เเต่ก็ยังไม่เเคล้ว สิ่งที่ผ่านเข้ามา มันเหนื่อยล้าจนเก็บมันไว้ไม่ได้
ก็คงต้องปล่อยมันไปง่ายๆ
เเต่ตัวฉัน ยังคงอ่อนไหว อยู่ในหัวใจ มันเจ็บเจียนตาย ทุกครั้งที่เก็บมันไว้ข้างใน
เก็บอยู่ในหัวใจ.
* เธออาจจะยังไม่ใช่ หรือไม่ก็ยังไม่ชิน หรืออาจจะยังไม่อิน กับความรักที่มันจริงใจ
เธอบอกมาได้รึยัง กับความรักของเราที่พัง กลับมาเอาคืนไปรึยัง เธอไม่ใช่หรือเธอไม่ชิน
ยังลืมไม่ได้หรอก มันลืมไม่ได้หรอก ลืมได้ก็เเปลว่าโกหก รักที่เธอให้มันโปรหมด
เหลือไว้เเต่ความทรงจำ ที่เธอไม่จำ ขอร้องกี่ครั้ง กลับมาย้ำซ้ำเติมฉันเอง
โย่ว..ทุกวันฉันเขียนถึงเธอใน message จำได้ทุกประโยคจนถึงวันที่นัดเดท
เธอบอกว่ารักของเราจะไม่มีพักเบรค แต่เธอก็ปล่อยเป็นเรื่องตลกเหมือนกับคุยนัดเด็ก
เธอรู้ไหมฉันเจ็บที่เธอทำ ยังคงเก็บไว้ในความทรงจำ
ว่ายวนเวียนเป็นกรงกรรม ขอโทษที่เจ็บไม่เคยจำ
( * , * )
