ฉันเป็นแค่น้ำหน้าฝน ถ้าฝนไม่แล้ง ก็ไม่มีใครสน
ฉันเป็นมนุษย์ล่องหน ที่มองเท่าไหร่ ก็ไม่ค่อยเห็นมัน
ฉันเป็นแค่เพียงเศษตังค์ ถ้าไม่เดือดร้อนก็ไม่มีสัมพันธ์ ได้แต่คิดและมองรูปใบนั้น ของเรา
* ทำไมฉันถึงหาย จากเฟรม ตาหรือกล้องไม่ดี ยิ่งชิด แต่เธอ ยิ่งหนี
** หรือต้องให้ไกล ให้ไกล ให้ไกล ออกไปจากเธอไว้
ถ้าอยู่ ยิ่งใกล้ ยิ่งใกล้ ยิ่งใกล้ ยิ่งใกล้จะเลิกกัน
สว่างแค่กลางคืน ฉันเป็นแค่ดาวยามเช้า สายตาที่ยาวอย่างเธอ ต้องไกลจนได้ระยะนึง
เธอถึงจะมองมา
เธอต้องกินผักบุ้ง กินเข้าไว้ บำรุงที่สายตา แก่ตัวถ้ามองหา จะได้มองเห็น ว่าฉันอยู่ไหนกัน
สักวันฉันจากไป ฉันจากไป จะได้เห็นกัน บ่นมันไปก็เท่านั้น เหมือนเคย
( * , ** )
( ** )
