อีกครั้งอีกครั้ง ที่ฉันต้องเสียน้ำตา
อีกครั้งอีกครั้ง ที่มีโชคร้ายเข้ามา
อีกครั้งอีกครั้ง ที่ต้องเจ็บใจจุดเดิม
ไม่หายสักที ไม่หายสักที
อีกแล้วอีกแล้วความ เศร้ากลับมาทักทาย
มันโถมมันซ้ำจนแทบไม่ได้หายใจ
กี่แผลกี่แผล กำลังจะหาย
สุดท้ายต้องเริ่มต้นใหม่ รักษาตัวใหม่
ประคองตัวเองด้วยภาพวันวาน
เก็บความทรงจำดีๆ ให้นานเท่านาน
บอกตัวเองเสมอ ว่าสักวันมันจะหาย
ที่เคยไม่ไหว สักวันจะไหว
ที่เคยเลวร้าย สักวันจะเบาลง
ที่เคยต้องทุกข์ทน จะได้พบหนทาง
ทางที่รักษาใจ
เพราะว่าเจ็บช้ำ จึงได้เรียนรู้
เพราะมีชีวิตอยู่ จึงต้องเดินต่อไป
แม้ว่าสักวันหนึ่ง ความทุกข์มันจะม้วนตัว
กลายเป็นคลื่นลูกใหม่อีกครั้ง แต่
พรุ่งนี้พรุ่งนี้ คงดีกว่าที่แล้วมา
ถึงแม้วันนี้ จะยังแอบมีน้ำตา
กอดใจเอาไว้ ไม่มีสิ่งใดที่มัน
จะสำคัญกว่า จะสำคัญกว่า
ประคองตัวเองด้วยภาพวันวาน
เก็บความทรงจำดีๆ ให้นานเท่านาน
บอกตัวเองเสมอ ว่าสักวันมันจะหาย
ที่เคยไม่ไหว สักวันจะไหว
ที่เคยเลวร้าย สักวันจะเบาลง
ที่เคยต้องทุกข์ทน จะได้พบหนทาง
ทางที่รักษาใจ
เพราะว่าเจ็บช้ำ จึงได้เรียนรู้
เพราะมีชีวิตอยู่ จึงต้องเดินต่อไป
แม้ว่าสักวันหนึ่ง ความทุกข์มันจะม้วนตัว
กลายเป็นคลื่นลูกใหม่ ฉันพร้อมจะยอมรับมัน
ยอมรับความจริงที่เกิด
ยอมรับว่าบาดแผลมันเปิด
ยอมรับว่าเจ็บ
ยอมรับว่าต้องการ จะหาย
ยอมรับว่ายังรักเธออยู่
และต้องยอมรับรู้สักที
ว่าต้องปล่อยเธอไป
แล้วที่เคยไม่ไหวสักวันจะไหว
ที่เคยเลวร้ายสักวันจะเบาลง
ที่เคยต้องทุกข์ทนจะได้พบหนทาง
ทางที่รักษาใจ
เพราะว่าเจ็บช้ำ จึงได้เรียนรู้
เพราะมีชีวิตอยู่ จึงต้องเดินต่อไป
แม้ว่าสักวันหนึ่ง ความทุกข์มันจะม้วนตัว
กลายเป็นคลื่นลูกใหม่ ฉันพร้อมจะยอมรับมัน
(อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง)
ฉันพร้อมจะยอมรับมัน
(อีกแล้ว อีกแล้ว อีกแล้ว อีกแล้ว อีกแล้ว อีกแล้ว)
ฉันพร้อมจะยอมรับมัน
