กี่ลมฝน ที่ทนอยู่ กี่ลมหนาว ที่ทนสู้
ความผิดหวัง ทำให้รู้ โดนทิ้งไป ใจต้องทน
ไม่สิ้นหวัง แม้พังหมด ไม่รันทด แม้ไร้เธอ
ทุกๆ คน ยังเคยเจอ อุปสรรค มีมากมาย
เธอคนหนึ่งคน ที่ทนทุกข์มานานแสนนาน
ฉันก็หนึ่งคน ที่เคยร้องไห้จนเกลือกกลาย
ก็แค่ครั้งหนึ่ง อยากให้เป็นครั้งเดียวสุดท้าย
กลั่นเอาน้ำตา มาเป็นน้ำอด น้ำทน
กลั่นเอาน้ำฝน มาเป็นน้ำกลั่นล้างจิตใจ
กลั่นเอาน้ำแรง มาเป็นคู่แข่งงานมากมาย
อย่าปล่อยใจกาย สุกงอมเน่าอยู่อย่างนี้เลย
เธอไปแล้ว ไม่หวนกลับ เธอไปลับ ไม่ย้อนมา
เปลี่ยนน้ำฝน เป็นน้ำตา ดั่งท้องฟ้า ไร้เดือนดาว
จะไม่ง้อ เธอคนเก่า ถึงจะเหงา ทนเอาเถอะ
อะไรจะเกิดก็เกิด จะเกิดอะไรก็ต้องทน เฮ้อ
เธอคนหนึ่งคน ที่ทนทุกข์มานานแสนนาน
ฉันก็หนึ่งคน ที่เคยร้องไห้จนเกลือกกลาย
ก็แค่ครั้งหนึ่ง อยากให้เป็นครั้งเดียวสุดท้าย
กลั่นเอาน้ำตา มาเป็นน้ำอด น้ำทน
กลั่นเอาน้ำฝน มาเป็นน้ำกลั่นล้างจิตใจ
กลั่นเอาน้ำแรง มาเป็นคู่แข่งงานมากมาย
อย่าปล่อยใจกาย สุกงอมเน่าอยู่อย่างนี้เลย
