หล๊บต่ะหล๊บมาบ้าน ลูกหลานอยู่ไกลๆ. บินหลาบินอยู่ไหน. พาใจหล๊บไปคอน
ไปช่วยสืบสานงานบุญแต่เก่าก่อน รักษาไว้อย่าให้กลายเป็นตำนาน
กตัญญูกตเวทิตา. ต่อวงศาปู่ย่าตายาย. ผู้ล่วงลับวิญญาณสู่สัมปราย. อาจเวียนว่ายอยู่ในอเวจี.
แรมค่ำเดือนสิบเขาปลดปล่อย มารับบุญบนพื้นธรณี.
ทั้งเป็นเปรตและสัมภเวสี. ต่างยินดีอิ่มหมีพีมัน
รับเปรต ชิงเปรต ส่งเปรต คือเจตนาให้เรามาพบกัน
พ่อแม่พี่น้อง หลานลูกผูกพัน. ได้พบกันนานทีปีหน
* เดือนสิบนครศรีธรรมราช. ไปไว้พระธาตุยอดทองเป็นมงคล
สืบทอดตั้งแต่ครั้งบรรพชน เลือดในกายของคนคอนเข้มข้น
ประเพณีคงทน เมื่อใจทุกคนศรัทธา
ก่อนยกหมรับ ช่วยกันดับขึ้นสี่ชั้น บนสุดนั้นมีหนมบ้าพองลา
หนมดีซำหนมกง หรือไข่ปลา. ยกตั้งบนหลาให้เปรตมารับไป
ค่ำลงแลหนังลุงโนราห์ เขาจัดหามาสิบคืนยิ่งใหญ่
จะกลับมาแลด้วยกันตอใด ขวยใจข้องใจเหิดแลทาง.
บุญสารทเดือนสิบนครศรี ดูแลให้ดีอย่ามีวันจืดจาง
แขบขึ้นรถไฟล่องไหลไปบนราง. อย่าเหินห่างบ้านเกิดเมืองนอน
