เติบโตมาเป็นคน
ปากกัดมือเท้าดิ้นรน
เรียนรู้ถึงคำว่าอดทน
มันหลีกไม่พ้นทุกคนก็ต้องเจอ
เกิดเป็นประชาชน
จะบ่นยังไงก็ต้องเจอ
เป็นแค่ฝุ่นผงทั้งฉันและเธอ
แค่อยากเสนอความจริงให้ได้ฟัง
ร้อง ร้องเป็นเพลง เพื่อหาทางออก
ร้อง ร้องระบายความกดดัน จากข้างใน
จะเจ็บจะทุกข์ยังไงก็อดทน
จะแดดจะฝนเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ต่อให้ฟ้าสีครามยอแสง
เลือนรางจะหลับใหล
ในวันพรุ่งนี้ตะวันยังส่องตา
จะหนักจะหนาก้มเดินมันเรื่อยไป
ตามรอยเท้าผู้นำ ไม่อยากทำ ก็ต้องทำ
ต้องทนรับกรรม ไม่รู้ว่าจะหนียังไง
เกิดมาเป็นผู้ตาม
แบกกันจนตายห้ามวาง
นี่แหละวิถีของคนข้างล่าง
ไม่สั่นสะท้านถึงคนเบื้องบน
ร้อง ร้องเป็นเพลง เพื่อหาทางออก
ร้อง ร้องระบายความกดดัน จากข้างใน
จะเจ็บจะทุกข์ยังไงก็อดทน
จะแดดจะฝนเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ต่อให้ฟ้าสีครามยอแสง
เลือนรางจะหลับใหล
ในวันพรุ่งนี้ตะวันยังส่องตา
จะหนักจะหนาก้มเดินมันเรื่อยไป
ตามรอยเท้าผู้นำ ไม่อยากทำ ก็ต้องทำ
ต้องทนรับกรรม ไม่รู้ว่าจะหนียังไง
ฉันคือประชาชน ต้องอดทนได้ทุกอย่าง
แม้ปัญหามันคับคั่ง ประเดประดังอยู่ในใจ
ฉันคือประชาชน ไม่เหมือนคนที่ยิ่งใหญ่
ไปไหนคนก็ไหว้ เอามือไขว้หว่างขา
ฉันคือประชาชน ไม่ใช่คนมีอำนาจ
ไม่เคยคิดไม่เคยคาด
จะผูกขาดประเทศไทย
จะเจ็บจะทุกข์ยังไงก็อดทน
จะแดดจะฝนเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ต่อให้ฟ้าสีครามยอแสง
เลือนรางจะหลับใหล
ในวันพรุ่งนี้ตะวันยังส่องตา
จะหนักจะหนาก้มเดินมันเรื่อยไป
ตามรอยเท้าผู้นำ ไม่อยากทำ ก็ต้องทำ
ต้องทนรับกรรม ไม่รู้ว่าจะหนียังไง