ไม่คิดว่าคนที่ไว้ใจ จะทำร้ายฉันได้ลง
แค่เพียงครั้งเดียว แค่เพียงเท่านั้น เหตุการณ์ก็เปลี่ยน ไม่เป็นอย่างฝัน
ได้แต่ใช้แววตาของฉัน อ้อนวอนให้เธอเห็นใจ
ผิดไปแล้ว ขอโทษจริงๆ ก็รู้ว่าเธอไม่พอใจ แต่ที่ฉัน ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเธอต้องทำร้ายกันแบบนี้
* ลืมหม่าข้าวให้อีแม่ กะเลยต้องถืกไม้แส้ ฟาดลงกลางหลังคักแน่ ขาอ่อนแอแล้นอนเกือกขี้ดิน
ลืมหม่าข้าวให้อีแม่ กะเลยต้องถืกไม้แส้ คือมาเคียดคักแท้ ขอร้องอีแม่ยังบ่เห็นใจ
(โอ้ย..ข่อยลืมหม่าข้าวให้อีแม่... )
But I don’t understand Can you take the คันฟอย
ฟาดมา.เอ๊อะ.ใส่บ่ค่อย เจ็บ..จนน้ำตาย้อยป๊อก เจ็บจนน้ำตาย้อย ป๊อกป๊อก!!!!
