* ตอนเธอไม่มีใคร อยากรู้ ว่าฉันอยู่ตรงไหน ทำไมเราไม่เจอกัน
ตอนฉันไม่มีใครไม่รู้ ว่าเธอไปอยู่ตรงไหน ทำไมถึงไม่พอดีกัน
เขามัน Safe Zone แต่ผมมัน Sad Zone เราคบกันแต่เหมือนผมอยู่ Alone
ใจผมอยู่กับคุณ ใจคุณอยู่กับใคร บอกจะเลิกกันเคาะกะลาให้หมาดีใจ
อยู่กันสองคน อ่ะคุณก็แสนดี เวลาเขามาผมก็สัมภเวสี
วกวน ปะปน สบสัน ทุกคนเหมือนไม่ใช่จะเป็นคน
เป็นคนสำคัญเวลาเขามีปัญหา มึงไม่ใช่ที่หนึ่ง แต่มึงคือที่ปรึกษา
ยามเขาดีกัน มึงก็ไม่ต่างจากหมา รอแฟนเขาหลับ เขาถึงจะโทรมาหา
เหมือนเป็นขอทาน ขอเศษเวลา มันไม่ใช่ความรัก มันคือความเวทนา
คนที่มาทีหลัง หรือมันไม่ดังกว่า คนที่มาทีหลัง เขาเรียกว่าปังกว่า
มาเจอคนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่ มันเป็นความจัญไร ของโชคชะตา
เป็นลองมันช้ำ..... โดนซ้ำ โดนซ้ำ โดนเหยียบ โดนย่ำ อยู่ใต้บาทา
บางครั้งไม่มีใครอยากรู้ ว่าจะอยู่ตรงไหน ทำไมเราไม่เจอกัน
ตอนฉันไม่มีใครอยากรู้ ว่าเธอไปอยู่ตรงไหน ทำไมถึงไม่พอดีกัน
ละแม่นว่านางเอ๋ยโอตั้งท่าย แม่นว่าเหลือใจหลายว่าน้องมีไผ
ก็ได่แต่จ้อบก็ได่แต่แนมแซมแลมสายตาบ่กล้าเว้า
อ่องต่องแก้มน้องผ้งามหล่า ตกลงมาจากฟ้าหรือว่าจังได๋
แสนเสียดายที่คนผู้ฮ้ายคืออ้ายได่แค่ฝัน
ออนซอนแต่เพิ่นละผู้เคียงไกล ม่องได่คักม่องได่ไค่ เฮอโอ้
วกวน ปะปน สบสัน ทุกข์ทน... ...วกวน ปะปน สบสัน ทุกข์ทน...
...วกวน ปะปน สบสัน ทุกข์ทน... ...วกวน ปะปน สบสัน ทุกข์ทน...
