เธอได้ยินไหม…เธอรับรู้ไหม… เธอเห็นฉันไหม…ฉันพร่ำเพ้อถึงเธออยู่
ในเวลานั้น เธอไปโดยไม่ลาฉัน ไม่บอกกันสักคำ ทิ้งไว้แค่เพียงภาพความทรงจำ
* รูปถ่ายใบนั้น…หนังเรื่องเดิมนั้น นิยายที่เธอเคยฝัน…กับเป็นอดีตของช่วงเวลา
ภาพที่เธอเคยเขียน…กระดาษที่เธอใช้เรียน เธอเหลือไว้แค่เพียงร่องรอยของน้ำตา
** ฉันไม่คิดไม่ฝันไม่นึกไม่ถึง…ว่าฉันจะเจอเหตุการณ์นี้
เธอไม่รับไม่รู้ไม่ตอบไม่ขาน…กับเสียงที่ฉันตะโกนเรียกหาเธอ…
*** เธอช่างใจร้าย…ฉันแค่โชคร้าย ร้องไห้แบบทุรนทุราย…หัวใจฉันแตกสลาย
เธอช่างใจร้าย…ฉันแค่โชคร้าย ร้องไห้แบบทุรนทุราย…หัวใจฉันแตกสลาย
