ตุ๊กตา เธออยู่ตรงที่เดิมนั้น ไม่คิด คว้ามันเพื่อเอามากอดเก็บเตือนหัวใจ
รูปของเรา ในกรอบเดิมที่บนชั้น ไม่นานนี้ มันก็คงจะถูกแทน ด้วยรูปใหม่
* จากวันนี้ ไม่มีแล้ว ภาพฝันที่เราเคยวาดไว้ ที่ควรทำในวันสุดท้าย ก็มีแต่ ยอมรับมัน
** ว่าจบลงตรงนี้ เรื่องราว ที่เธอและฉันร่วมเคียง ที่สุดวันนี้ คงแค่เพียง ความหลังให้เราบอกลา
ไม่มีอีกแล้วฉันและเธอ กลับคืนจุดเดิมที่เริ่มมา
ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีน้ำตา ราวกับฉันไม่เคยมีอยู่ อยู่ในชีวิตเธอ
หมอนใบเดิม จะอุ่นไหมเมื่อไม่มีฉัน ขาดคนหนุน มันก็คงว่างเปล่าดูไม่คุ้นเคย
นาฬิกา ที่ปลุกเราเมื่อตอนสาย ไม่มีแล้ว ใครเอื้อมมือไปหยุดมัน ไม่มีเลย
( * , ** )
ของของฉัน คงไม่คิดเอามันกลับไป เมื่อทุกอย่างมาถึงวัน คงมีอันต้องสลาย
สิ่งเดียวที่ขอคือ ก็มีเพียงหัวใจ ที่เหลือให้เป็นอดีต จากนี้จะยอมเข้าใจ
ว่าจบลงตรงนี้ เรื่องราว ที่เธอและฉันร่วมเคียง ที่สุดวันนี้คงมีแค่เพียงความหลังให้เราบอกลา
ไม่มีอีกแล้ว ฉันและเธอ กลับคืนจุดเดิมที่เริ่มมา
ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีน้ำตา ราวกับฉันไม่เคยมีอยู่ อยู่ในชีวิตเธอ
ก้าวเดินจากไปทั้งน้ำตา นับจากนี้ไม่มีฉันอยู่ อยู่ในชีวิตเธอ