* หยุดได้ไหม หยุดความคิดที่จะไปรัก ก็เป็นได้แค่คนรู้จัก แค่เท่านั้นก็ดีแค่ไหน
อยากบอกรัก แต่ไม่กล้าที่จะไปทัก ต้องหยุดพักใจเอาไว้ก่อน ฉันก็รู้เป็นไปไม่ได้
การแอบรักใครสักคน มันคือเหตุผลของหัวใจ คิดถึงทีไรมันยังตอกย้ำ มันยังคอยซ้ำอยู่เรื่อยไป
มันพูดออกไปไม่ได้ ไม่รู้ต้องทำยังไง ถ้าพูดออกไป ก็กลัวว่าจะเสียเธอไป
เพื่อนเธอคนหนึ่ง เผ้าแอบรัก เผ้ารำพึง ยังไม่เลยไม่เคยลืม แม้ผ่านพ้นกี่วันคืน
เธอจะรู้บ้างไหม ยิ่งนานไปเท่าไร เพื่อนคนนี้ยังไม่ไปไหน
Loving you my friend แต่ว่ากลัวว่ารักจะ Fail Feeling love is only รู้สึกมันได้แค่นี้
ต้องเก็บมันไว้ในส่วนลึกของใจ
แต่ว่ายิ่งนานไปเท่าไหร่ ใจมันยังเริ่มไม่ไหว ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมยังคิดถึงเธอ
( * )
ก็เธอหนิมันช่างสวย เธอหนิมันช่วงหวาน แค่สบตาเพียงหนึ่งครั้งก็ทำให้ลอยถึงดาวอังคาร
และฉันก็ควรต้องห้ามใจ ไม่ให้ตัวเองต้องคิดไป ไกลกว่านี้..
ส่วนเธอหนะมันคือดาว ส่วนฉันนั้นคือก้อนหิน ต่อให้จะรักแค่ไหน ถ้าพูดออกไปคงไม่ได้ยิน
และฉันควรทำใจให้ชิน กับรักที่มันไม่มีจริง รู้ตัว
ก็เธอหนะอยู่สูงเกินไป และฉันก็คงไม่อาจเอื้อมไป
รอยยิ้มที่มันแสนหวาน แทบทำหัวใจของฉันล่องลอยไปแสนไกล
ทุกคืนอยากมีเธอข้างกาย แต่มันก็คงทำไม่ได้ เพราะเธอมีเขาอยู่แล้ว และฉันก็คงจะรักกับเธอไม่ได้
( * )