ยังเดินปะปนท่ามกลางผู้คนไปบนหนทาง โดดเดี่ยวอ้างว้าง ว้าวุ่นใจ
มีคนหมื่นแสนที่ยังไร้คู่ อยู่อย่างเดียวดาย สอดส่ายมองตาหากัน
แต่จากส่วนลึกหัวใจที่สั่ง แค่อยากจะล้างลืมเลือนทุกสิ่ง เรื่องจริงที่เคยเสียใจวันวาน
อยากบอกว่าเหงามากมายที่สุด แต่จากจุดนี้ฉันเพียงรู้สึก อยากมีคนเคียงข้างฉัน
จะมีบ้างไหม ใครที่บังเอิญ พลัดหลงมาบนหนทาง อยากใช้เวลาเงียบๆลำพัง อ้างว้างข้างๆกัน
แค่ขอคนที่เข้าใจ อยู่ใกล้ๆให้โลกไม่เงียบงัน หันมามองตากัน มันยังไม่เหงาเกินไป
ถ้าได้เดียวดายใกล้เธอคงดี
เธอเองก็คงเพิ่งเจอเรื่องราวเจ็บปวดหัวใจ เพิ่งผ่านอะไรแย่ๆมา
อารมณ์อ่อนไหว แต่มันไม่ใช่เวลาค้นหา คนที่จะมารักกัน
สุ่มเสี่ยงจะต้องเสียใจที่สุด ถ้ารีบไขว่คว้าหาคนพิเศษ เพื่อมาเยียวยาหัวใจทันควัน
มันมีสถานการณ์ไม่เสี่ยง ค่อยๆสั่งสมแต้มความรู้สึก เริ่มจากนั่งมองตากัน
* เป็นเธอได้ไหม คนที่บังเอิญ พลัดหลงมาบนหนทาง
จับจ้องดวงดาว เอาเพลงมาฟัง อ้างว้างข้างๆกัน
แค่ขอคนที่เข้าใจ อยู่ใกล้ๆให้โลกไม่เงียบงัน หันมามองตากัน มันยังไม่เหงาเกินไป
ถ้าได้เดียวดายใกล้เธอคงดี
( * )
แค่ขอคนที่เข้าใจ อยู่ใกล้ๆให้โลกไม่เงียบงัน หันมามองตากัน มันยังไม่เหงาเกินไป
ถ้าได้เดียวดายด้วยกันคงดี
