ในคืนที่สับสน ไร้ซึ่งคนเข้าใจ ยังยืนอยู่ตรงนี้ ใครเห็นฉันบ้างไหม
ตัวตนที่แตกร้าว มองแสงดาวเลือนไป บนทางที่สิ้นหวัง บางครั้งฉันหวั่นไหว
* ถ้าวันหนึ่งฉันล้มลง และไม่เหลือใคร มองไม่เห็นคนที่เข้าใจและซับน้ำตา
ถ้าในวันนั้นโลกนี้ หลงลืมฉันไป สิ่งที่เหลือคือลมหายใจที่มันไร้ค่า
เมื่อแสงไฟพลันดับลง ฟ้ามืดไป คนสุดท้ายที่ยังคงยืนอยู่ข้างฉัน จะเป็นเธอได้ไหม
ดวงใจที่เจ็บช้ำ ฟ้ามืดดำในใจ เพียงเธอจับมือฉัน ขอแค่นั้นได้ไหม
