มันนานมาแล้วที่เราสนิทกัน
มาจนวันนี้เราก็ยังเถียงกันไม่เบื่อ
จนใครก็คิดว่ามันไม่น่าเชื่อ
ก็แปลกดีนะ เราสองคน
บางวันชีวิตมันคงจะเงียบเกิน
มันคงไม่เพลินถ้าไม่มีเสียงของเธอบ่น
บางทีฉันร้อนเธอเองก็ยอมทน
ก็แปลกดีนะ ที่เราได้รักกัน
ไม่เหมือนละครเรื่องนั้น ที่หวานได้ทุกเวลา
ไม่มีเรื่องราวชวนฝัน ขัดแย้งกันบางลีลา
ไม่มีเจ้าชายคนนั้น มีเพียงแค่เรา ก็สุขหัวใจ
อาจจะไม่หวาน ที่เรารักกันอย่างนี้
แต่แปลกดีนะ ที่เราไม่เคยทิ้งกัน
คงมีเหตุผล ที่ทำให้คนอย่างเราอยู่ด้วยกัน
ไม่เอา ถ้าหากชีวิตฉันไม่มีเธอข้างกัน
คงเป็นเพราะฟ้าต้องการให้เราเจอ
ให้เธอและฉันได้มาเรียนรู้กันและกัน
มาลองชีวิตมึนมึนไปด้วยกัน
มันแปลกดีนะ ที่เราก็เข้าใจ
ไม่เหมือนละครเรื่องนั้น ที่หวานได้ทุกเวลา
ไม่มีเรื่องราวชวนฝัน ขัดแย้งกันบางลีลา
ไม่มีเจ้าชายคนนั้น มีเพียงแค่เรา ก็สุขหัวใจ
อาจจะไม่หวาน ที่เรารักกันอย่างนี้
แต่แปลกดีนะ ที่เราไม่เคยทิ้งกัน
คงมีเหตุผล ที่ทำให้คนอย่างเราอยู่ด้วยกัน
ไม่เอา ถ้าหากชีวิตฉันไม่มีเธอข้างกัน
อาจจะไม่หวาน ที่เรารักกันอย่างนี้
แต่แปลกดีนะ ที่เราไม่เคยทิ้งกัน
คงมีเหตุผล ที่ทำให้คนอย่างเราอยู่ด้วยกัน
ไม่เอา ถ้าหากชีวิตฉันไม่มีเธอข้างกัน
(เพราะเรายังเข้าใจ เพราะเธอไม่เหมือนใคร)
คงมีเหตุผล ที่ทำให้คนอย่างเราอยู่ด้วยกัน
ไม่เอา ถ้าหากชีวิตฉันไม่มีเธอข้างกัน
(เพราะเรายังเข้าใจ เพราะเธอไม่เหมือนใคร)
(เพราะเรายังเข้าใจ แม้เธอไม่เหมือนใคร)
