ก็ยังกังวล ในความรู้สึก ว่าจริงๆฉันควรคิดเช่นไร
บางวันก็สวยงาม บางคราวก็เศร้าใจ มันแปรปรวนไปตามน้ำเสียงเธอ ...
เดินอยู่บนทางที่มองไม่เห็นเส้นปลายทาง ให้มองกลับหลังก็เดินมาไกลเหลือเกิน
ในวันที่ล้มต้องลุกขึ้นมาเพื่อเผชิญ กับความไม่ชัดเจน ต่อไป
เปรียบดั่งเป็นเข็มของวินาทีที่หมุนวน ในตอนสุดท้ายไม่รู้จะจบเมื่อไหร่
แรงกายมันท้อแต่ขอยอมแพ้แรงของใจ ที่มันยังเฝ้ารอ ... เฝ้ารอ
* (แค่) ช่วยบอกให้ฉันได้รู้ สักหน่อย ที่เป็นอยู่นี้ มันมี ความหมายกับต่อเธอไหม
ถ้าหากว่าเธอไม่เคย รู้สึก จะได้เตือนหัวใจ บอกมันให้เตรียมทำใจ สิ่งที่มันคิดมากไป
คิดไปคนเดียว
และมันยังเฝ้ารอ เฝ้ารอ และมันยังเฝ้าคอย เฝ้าคอย
และมันยังเฝ้ารอ เฝ้ารอ และมันยังเฝ้าคอย เฝ้าคอย
( * , * )
เดินอยู่บนทางที่มองไม่เห็นเส้นปลายทางให้มองกลับหลังก็เดินมาไกลเหลือเกิน
