เรื่องราวตั้งมากมายที่ต้องเจอในชีวิต ทำให้คนอย่างฉันนั้นไม่ทันจะได้คิด
ว่าแท้จริงมันคืออะไร ที่สำคัญสำหรับจิตใจ
มีผู้คนมากมายที่ต้องเจอในชีวิต ใส่ใจให้กับเขาแต่ก็ลืมอีกนิด
ว่าฉันหันหลังให้กับใครที่ใกล้ชิด และเขานั้นสำคัญขนาดไหน
* มีเงินทองมากมาย ซื้อความรักความสุขไม่ได้ แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ
** ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าฉันควรจะกอดเธอไว้ ลืมไปว่าชีวิตเปราะบางขนาดไหน
ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม
ลืมไปว่าชีวิตมันดีแค่ไหน ที่ได้พบ ความรักดีๆ ของเธอ
ฉันเห็นผู้คนมากมาย ตามหาความหมายของชีวิต
ว่าต่างคนต่างก็ตีความหมายมักจะมีหลากหลายทางความคิด
แต่ฉันยังจมอยู่กับกองทุกข์และไม่เห็นจะสุขเลยซักกะนิด
แม้จะเดินทางไปไขว่ไปคว้าได้รางวัลมาทั่วสารทิศ
แล้วกลับบ้าน หอบกายที่อิดอ่อน เมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วไม่เจอเธออยู่เหมือนวันก่อน
เก้าอี้ ผ้าห่ม ที่นอน รวมถึงปลอกหมอนที่ได้เคยซื้อไว้
จะมีประโยชน์อะไรหากไม่มีเธอได้อยู่ได้กินได้ร่วมได้ใช้
เพราะเราต่างใช้เวลาตามหาอะไรตั้งมากมาย
เพราะสุขอาจจะอยู่ใกล้ชิดอยู่กับหมู่มิตรหรือว่าอยู่รอบๆ กาย
ทรัพย์สินที่มากอนันต์แต่ซื้อเธอนั้นกลับมาไม่ได้
เวลามันจึงสำคัญ พรุ่งนี้อีกกี่วันฉันก็ตอบไม่ได้
( * , ** )
และตอนนี้จะทำเช่นไร ก็ไม่อาจย้อนให้เธอ กลับมายืนอยู่ตรงนี้
อยากขอแลกเสี้ยวเวลา กับทุกสิ่งที่ฉันมี แค่ได้กอดเธอ ให้นานอีกครั้ง
( ** )
*** ความสุขมันอยู่ที่ใด หรืออยู่กับใครที่มีความสุข ความสุขมันอยู่ที่ใจไม่มีอะไรก็มีความสุข
ความสุขอาจอยู่ไม่ไกลเกิดขึ้นภายในนั่นแหละความสุข
และความสุขเกิดขึ้นที่ใจมีเธอข้างกายก็มีความสุข
( *** )