อันสรรพสิ่งมากมี หรือหมองไป โอย...ผู้เฒ่าถอนใจ โถเอาอะไรชีวิตคน
เราเล่นกับมัน มันก็เล่น ระวังชีวีจะสับสน เรามีกันมาแต่ละคน ต่างตรง สุดไว้ด้วยความตาย
* ...ความตาย ผู้ถ่ายเทการกำเนิด มากันเถิดผองชีวิต กองเกวียนคนยาก
กระบี่อยู่ที่ใจ มีไว้ติดลับให้คม คนละคมสองคม ป้องไว้ ป้องภัยจึงปลอดภัย
** หนีก็ต้องหนี ไปบ้านผีไม่มีคนตาม มุ่งจะไปสวรรค์ ถ้าไม่ยังงั้นไปยังกองเกวียน
ไงร่างนี้ขอฝาก คืน...สู่ให้กับโลก พ่อแม่พี่น้อง ลูกเมีย
เพื่อนมนุษย์ สัตว์ทั้งหลาย อโหสิกรรมด้วย
( * , ** )
อโห...อโหสิกรรม อโห....อโหสิกรรมด้วย อโห....อโหสิกรรมนะ อโห....อโหสิกรรมด้วย
