ต้องเป็นเหมือนเดิมซ้ำๆ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของฉัน ให้เธอไปเท่าไหร่ มันก็ยังคงอยู่อย่างงั้น
ทำได้แค่เพียงหวัง ทำได้แค่เพียงฝัน แม้ว่าไม่มีทาง แต่ก็ยังทำมันอยู่อย่างงั้น
ทำดีให้ตายยังไง ก็เหมือนเดิมอยู่ทุกที ทำดีให้ตายยังไง ก็เหมือนเดิมอยู่ทุกปี
ไม่เข้าใจ เธอต้องการอะไร....
ไม่ชอบอะไรซ้ำๆ จบๆไปเลยได้ไหม ฉันแค่ต้องการจะไป เธอน่าจะพอเข้าใจ
ไม่เคยสำคัญ ในสายตา ฉันนั้นก็พอเข้าใจ
ว่าเขาคือคนสำคัญของเธอ ฉันจะรอตรงนี้ที่เดิม แค่อยากจะถามเธอสักคำ
เธอช่วยตอบฉันได้หรือเปล่า
* รู้และพอเข้าใจ ที่เธอต้องการจะไป แค่บอกฉันดีๆได้ไหม ฉันคงไม่เป็นไร
ถ้าหากเธอต้องการจะไป ฉันก็พอเข้าใจ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ฉันยังคงเดินไหว
รู้ว่าเธอมีใคร ถ้าหากเธอต้องการจะไป ฉันไม่เป็นอะไร ฉันก็พอเข้าใจ
ถ้าเธอต้องการจะไป ฉันคงไม่ห้ามอะไร ฉันคงไม่ห้ามอะไรเธอ
ความรักก็เหมือนร้องเท้า สักคู้ที่ฉันนั้นใส่ไม่ได้ ก็ใส่ไม่ถึงเรา ตอนนี้ไม่ถึงเมา
เปรียบเธอเป็นเหมือนดาว ได้แค่มองแต่จับแต่จองไม่ได้เพราะไม่ใช่ของเรา
ใครๆก็บอกว่าเธอร้าย มันไม่จริงใช่ไหม เชื่อมั่นและสัทธา ให้กับความรักที่เหมือนใกล้ตาย
ก็จะยอมรักเธอเหมือนกับแมงเม่าที่มันบินอยู่กองไฟ
เธอคงจะหยุดก่อน ไม่ต้องสงสารใคร รักกับเธอมันแสนระทม แต่เธอก็บอกประทับใจ
เข้ามาทำให้รัก แล้วสุดท้ายก็หายไป ก็รู้อยู่ว่ารักเขา แต่กับเราไม่เหลือใจ
แค่เพียงงากา ที่ผ่านตัวเธอเท่านั้น สุดท้ายไม่เหลือใคร ฉันรู้ดีไม่ต้องย้ำ
ฉันมันไม่มีอะไรดี ไม่ควรจด ควรจำ เงินของเขามีเป็นกระสอบ แต่ฉันไม่ถึงแม้กรอบกำ
ไม่มีค่าพอให้เธอจำ
( * )