บทชีวิต คือบทละครที่สวรรค์กำหนด
ได้บทที่เหี้ยมโหด เฝ้าโทษตัวเอง
ก่อนจากหากได้ลา ปัญหาฉันคงทุเลา
เพียงได้สบตาทุกข์คงบรรเทา
* คำว่ารักคงยังไม่พอ(ก็คงยังไม่พอ) เธอคงไม่รับฟัง
รักคงยังไม่พอ (ก็คงยังไม่พอ) แต่อยากจะขอ
ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่
แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ
หมดความหมาย แต่บทแสดงยังหายใจอยู่
ถูกคนลบหลู่ บาดใจทุกวัน
ปิดฉากไปเสียดีกว่า แสดงเป็นคนไร้ค่า
อาจมีสักวันเข้าใจมากกว่านี้
( ซ้ำ * )
ดั่งเรือใบล่องหาทิศทาง แบกภาระสุมจนเต็มลำ
ติดตามไปคงไม่ถึงฝั่ง
ดูใจดำแต่ฉันหวังดี ที่ต้องทิ้งเธอตามลำพัง
ไม่อยากให้เธอต้องลำบากด้วยกัน
ความจริงใจสื่อสารลำบาก ฝากความหมายในเพลงบางคำ
เผื่อสักวันเธออาจเข้าใจ
เผื่อสักวันเธอให้ อภัย
