เป็นโซโลเซเล เป็นโพ้โว้แพ้เว้ หยางเซไล่เตะปากหมา
เป็นสะลืมสะลือ ทรงคือผีบ้า บ่ฮู้สึก ฮู้สาอีหยัง ตอนนี่
เป็นเซื่องๆ ซึมๆ เป็นมึนๆ งงๆ บอกตรงๆ น้องกะเจ็บหัวใจ
ย้อนว่าฮักอ้ายหลายแตเฮ็ดหยังบ่ได้ ฮักกันไป มันกะเป็นคือเก่า บ่มีหยังดี
* ฮักหลาย แพงหลาย ฮักโพดฮักโพ ฮักกะด้อกะเดี้ย ยอดากดม กะบ่สมฮักอ้ายที่มี
กินขี้แทนได้
** จบความฮักของเฮา ได้บ่ พอสาเถาะ อ้ายพอส่ำนี้ ฮักกันมาจักปี กะมีแต่คำ ว่าฮัก ฮักน้องหลาย ฮักเบิดหัวใจ ฮักจนตายแทนได้ แต่ฮักมันกินบ่ได้ ฮู้ยินบ่
*** อยากสิถามเจ้า ว่าเป็นเพราะอีหยัง จั่งเฮ็ด ให้เจ้าเปลี่ยนไป
อยากสิถามอ้าย อนาคตอยู่ไส ฮักกันไป กะบ่มีหยังดี มีแต่สีกัน
ไสว่าสิฮักกันจนฮอดมื้อตาย ไสว่าสิฮักกันกับอ้าย ไปจนเบิดลมหายใจ
มีใหม่หล่ะบ่ หมดฮักแล้วบ่ จั่งสิถิ่มอ้ายไป อย่ามาเว้า อย่ามาเว้า
บ่แม่นจั่งซั่นดอกอ้าย คำว่าฮักกันมันกินบ่ได้สิเฮ็ดจั่งได๋
บ่ทันฮอดเวลา อ้ายอยากให้น้องถ่าอ้าย อ้ายสัญญา อ้ายสัญญา ขอโอกาสให้อ้ายได้บ่
ละสิให้ถ่าฮอดมื้อได๋ ให้บูชาฮักไปจนฮอดมื้อตาย ถ้าเป็นจั่งซั่นน้องคงสิตายถิ่มซื่อๆ
(*,**)
กุมมือกันคือเก่า ได้บ่ พอสาเถาะ อ้ายพอส่ำนี้ ฮักกันมาจักปี กะมีแต่คำ ว่าฮัก
ฮักน้องหลาย ฮักเบิดหัวใจ ฮักจนตาย แทนได้ แต่ฮัก มันกินบ่ได้ ฮู้ยินบ่
( *** )
ฮักกันไปกะบ่มีหยังดี มีแต่สีกัน