เนื้อเพลง ไม้ผลัดใบ คาราบาว
		
	วันที่ฝนกระหน่ำ
	เมฆดำคลุมฟ้ามัวหม่น
	คืนพายุคำรณ
	อื้ออึงก้องฟ้าคำราม
	 
	แต่ดวงตะวันนั้นคงอยู่
	แม้หมู่เมฆฝนจะบดบัง
	จะมัวหม่นหมองก็ยัง
	รำไรลำแสงส่องมา
	 
	วันที่ทุกข์ระทม
	ระบมรินไหลน้ำตา
	ร้าวบาดแผลในวิญญา
	โดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาลำพัง
	 
	แต่ความสุขนั้นมิได้ห่าง
	แอบบังในม่านน้ำตา
	เฝ้ารอเพียงความหาญกล้า
	ชะรอยลบล้างความอ่อนแอ
	 
	ใครๆ ๆ ๆ ๆ เคยพ่ายแพ้ตลอดกาล
	ก็ใครๆ ๆ ๆ ๆ กลับชื่นบานทุกวี่วัน
	เพราะคนคละคนสุขทุกข์ไม่ต่างกัน
	ก็คงมีวันเห็นแสงแห่งตะวัน
	วันที่เห็นแสงแห่งตะวัน
	 
	ไม้ผลัดใบจากกิ่ง
	ร่วงโปรยโรยทิ้งเกลื่อนลาน
	นั้นคือหนทางผ่าน
	เพื่อเพียงผลิใบใหม่มา
	 
	แต่งไพรสดใสเขียวทั่วป่า
	นกกาเริงร้องเบิกบาน
	ช่างงามไพรพฤกษ์ตระหง่าน
	เนิ่นนานหมุนเวียนตลอดมา
	 
	ใครๆ ๆ ๆ ๆ เคยพ่ายแพ้ตลอดกาล
	ก็ใครๆ ๆ ๆ ๆ กลับชื่นบานทุกวี่วัน
	เพราะคนคละคนสุขทุกข์ไม่ต่างกัน
	ก็คงมีวันเห็นแสงแห่งตะวัน
	วันที่เห็นแสงแห่งตะวัน
	 
	ไม้ผลัดใบจากกิ่ง
	ร่วงโปรยโรยทิ้งเกลื่อนลาน
	นั้นคือหนทางผ่าน
	เพื่อเพียงผลิใบใหม่มา
	 
	แต่งไพรสดใสเขียวทั่วป่า
	นกกาเริงร้องเบิกบาน
	ช่างงามไพรพฤกษ์ตระหง่าน
	เนิ่นนานหมุนเวียนตลอดมา
	 
	อดทนต่อไปเถิดหนา
	รอเวลาให้ไม้ผลัดใบ