เนื้อเพลง กอดแสงอีเกิ้ง แดง คนมอ
มื้อนี้เจ้าได้เป็น ฝั่งเป็นฝา
มื้อนี้เขาเข้ามาสู่ขอเจ้า อ้ายนั่งไห่อยู่กลาง
สายลมหนาว ในฐานะพูบ่าว ที่เคยกอด
มันกะเจ็บแป๋ตาย ไปพู้นแหล่ว
แนวคนเคยฮัก คนเคยอ้อนออด
แต่มามื้อนี้หัวใจอ้ายมันซ็อต
มันตำตับตำปอด พู้นแหล่วความเจ็บใจ
ฟังเสียงไก่ น้อยฮ้องหาแม่
อ้ายหาฮักแท้ ที่ว่าฮักหลาย
สัญญาฝั่งหนอง เฮาต้องหมองคลาย
ฮักแท้มันพ่ายใบสีเทา
ลืมเถียงนาพาเซ หลังนั้นแล้วบ่
เจ้าลืมฮอดหัวตอ บักขามใหญ่
ที่เฮาเคยนั่งเล่น เดี๋ยวเบิ่งฟ้าไกล
ลืมต้นหมากลำไย ที่อ้ายเคยปีน
ลืมพูบ่าวที่เจ้าเคย บอกว่าฮักหลาย
ฮักคือเก่าถึงพูฮ้าย แล้วกะติดดิน
ลืมฮ่มบักขามน้อย สองเฮาเคยเก็บกิน
มื้อนี้เจ้าลืมสิ้น ถิ่มอ้ายไปวิวาห์
คนบ้านนอกคอกนา อยู่กับหมาน้อย
ใจยังฮักยังคอย สาวเจ้าคือเก่า นั่งกอดแสงอี้เกิ้ง
ปนสายลมหนาว เก็บความฮักเน่าๆ
ให้มันลึกสุดใจ โอ้ย โอ๊ย
ฟังเสียงไก่ น้อยฮ้องหาแม่
อ้ายหาฮักแท้ ที่ว่าฮักหลาย
สัญญาฝั่งหนอง เฮาต้องหมองคลาย
ฮักแท้มันพ่ายใบสีเทา
ลืมเถียงนาพาเซ หลังนั้นแล้วบ่
เจ้าลืมฮอดหัวตอ บักขามใหญ่
ที่เฮาเคยนั่งเล่น เดี๋ยวเบิ่งฟ้าไกล
ลืมต้นหมากลำไย ที่อ้ายเคยปีน
ลืมพูบ่าวที่เจ้าเคย บอกว่าฮักหลาย
ฮักคือเก่าถึงพูฮ้าย แล้วกะติดดิน
ลืมฮ่มบักขามน้อย สองเฮาเคยเก็บกิน
มื้อนี้เจ้าลืมสิ้น ถิ่มอ้ายไปวิวาห์
โอ้ย โอ๊ย
