เนื้อเพลง ฟ้าหลังฝน t 047
ใครบางคนเคยบอก ว่าในวันนึงที่ฝนผ่าน
ฉันจะได้เจอความงามที่ใจเคยเฝ้ารอ
ใจจึงยังทนอยู่ เพื่อฝันและทุกๆสิ่ง
แล้วก็ได้เจอกับความเป็นจริงว่าไม่มีสิ่งใด
ที่อยู่หลัง เมฆดำที่รอให้ผ่านไป
อาจต้องเจ็บอีกหลายฝน
แต่วันหนึ่งคงจะเข้าใจ
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
ถ้าฟ้าหลังฝนมีแต่ความเสียใจ
ต้องรับความจริงให้ได้
วันที่ความเจ็บช้ำซ้ำเติมในใจ
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
แม้ต้องเหน็บหนาวอีกสักเท่าไร
วันที่ฟ้าไม่สวยงามดังใจ
จะอดทนให้ถึงฤดูกาลที่สุขใจ
ฉันก็ยังคงหวังอยู่ ว่าจะมีฤดูหนึ่ง
ที่เมื่อถึงวันมาถึงหัวใจจะเบ่งบาน
ยังคอยมองที่หน้าต่าง รอเวลาที่ฟ้าเปิด
แม้ว่าต้องเจอกับความเป็นจริงว่าไม่มีสิ่งใด
ที่อยู่หลังความพยายามที่เนิ่นนาน
อาจต้องเจ็บมากกว่านี้ แต่วันนึงคงจะเข้าใจ
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
ถ้าฟ้าหลังฝนมีแต่ความเสียใจ
ต้องรับความจริงให้ได้
วันที่ความเจ็บช้ำซ้ำเติมในใจ
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
แม้ต้องเหน็บหนาวอีกสักเท่าไร
วันที่ฟ้าไม่สวยงามดังใจ
จะอดทนให้ถึงฤดูกาล
( เอ้ )
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
ถ้าฟ้าหลังฝนมีแต่ความเสียใจ
ต้องรับความจริงให้ได้
วันที่ความเจ็บช้ำซ้ำเติมในใจ
ถ้ามันไม่มีฟ้าหลังฝนก็ต้องทนให้ไหว
แม้ต้องเหน็บหนาวอีกสักเท่าไร
วันที่ฟ้าไม่สวยงามดังใจ
จะอดทนให้ถึงฤดูกาลที่สุขใจ
แม้จะต้องปวดร้าวสักเท่าไร
ใจก็ยังยินดีจะทนอยู่
อยากรู้ ปลายทางนั้น
จะมีวันที่เป็นของฉันบ้างรึเปล่า
คงจะมีสักวันที่ฝนซา
คงจะมีรางวัลให้ใจที่เหนื่อยล้า ที่อ่อนล้า
ทำให้ลืมค่ำคืนเปียกปอนที่ผ่านมา
