เนื้อเพลง แค่รักยังไม่พอ มอส ขจรจารุกุล
เธอเชื่อในความรักม้าย ฉันถามพลันเอามือจับไปที่สองแก้ม
ไม่ต้องร้องไห้ อย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว
คงผิดที่คนอย่างฉันเกิดมาไม่ร่ำรวยไม่เงินแสน คนบ้านนอก คนกระจอก เหมือนพ่อเธอว่า
* เมื่อความรักไม่ได้ขึ้นอยู่ที่คนสองคน เมื่อคนจนมีแค่รักมันไม่พอ
เมื่อความรักถูกตีตราด้วยเงินทอง ชาติทรมานหัวใจเราสองเหลือเกิน
** น้ำที่ตาของเธอไหลลงตรงอก และ บอกรัก ฉันสุดหัวใจ
โลกใบนี้ใจดำ พี่เห้อ ใยต้องแยกเราให้จากกันไป
ฟ้าดินเหมือนจงใจแกล้งกัน หรือสวรรค์กำหนดไว้
ให้เกิดมารักกันได้ แต่ไม่ให้คู่กัน
โอบกอดกันท่ามกลางความเสียใจ กอดครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย
เธอคือคนที่เป็นดั่งดวงใจ เจ็บที่รักเราไปไม่ถึงฝัน
บุญชาตินี้พี่มีไม่ถึงเธอ ต้องปล่อยมือคนรักสุดหัวใจ
จะจดจำเรื่องราวสองเราไว้ จนกว่าฉันคนนี้จะหมดลมหายใจ
( * , ** )
