ไกลแค่ไหน ให้รู้ว่ายังคิดถึง
ยังเพ้อรำพึง แม้ห่างกันแค่ไหน
ได้ยินเสียง แค่โทรศัพท์ให้รู้ว่ายังห่วงใย
อยู่ไกลแค่ไหนส่งความคิดถึงไปในอากาศ
มันช่างหวังเหวิด โอ้ย....น้องรู้หรือเปล่า
คิดถึงเรื่องราวที่เราได้เจอกันมาเท่าไหร่
เมื่อไม่มีเธอทุกวันนั่งเพ้อถึงเธอรู้หม้าย
ตะโกนออกไปเธอได้ยินหม้าย ว่าหลวงรออยู่
* ให้น้องหลบมานั่งแลโนราห์
ให้น้องหลบมานั่งฟังเพลงบอก
หนังลุงที่เคยปูสาดนั่งพร้อม
ร่วมกับเพื่อนผอง มีแต่เสียงเฮฮา
ให้น้องหลบมากินแกงน้ำเคย
ที่น้องเอื้อนเอ่ยว่าหรอยหนักหนา
กับคำสัญญา หลบมาเถิดหนา
พี่หลวงรออยู่
กับคำสัญญา หลบมาเถิดหนา
พี่หลวงรออยู่