เนื้อเพลง เหนื่อยพอแล้ว K.AGLET
ก็เพราะเวลามันไม่คอยใคร
ไม่รู้ชะตาที่ได้ทอยไป
ไม่มีเวลาภาวนาเพราะมันชินและก็ชา
ปล่อยอารมณ์ให้มันลอยไป
กี่ครั้งแล้วที่ทำกันมา
แต่ก็ยังคงมองหาแต่เป้าหมายที่ให้มองไป
ในเมื่อเส้นทางที่ได้ผ่าน
มองไม่เห็นแสงสว่างที่มันออกมาจากกองไฟ
ต่อให้กูทำกันโชกเลือด
มันไม่มีหรอกคำว่าโชคลาภ
ทำให้ผิดหวังกูขอโทษเพื่อน
กูทิ้งอะไรให้กับโลกบ้าง
กูคงไม่กล้าไปอ้อนวอนกับพระเจ้า
ที่ไม่สนที่ไม่เคยคิดที่จะเคยแล
แม้แต่สักนิดก็ไม่เคยแคร์
ก็เพราะชีวิตแม่งไม่เคยแฟร์
เส้นทางที่กูเคยระแวง
ต้องเจอกับกำแพง
หมดแรงที่จะข้ามไป
ไม่มีเวลามาแสดง
ทุกอย่างที่เปลี่ยนแปลง
มันอยากที่จะห้ามใจ
ในวันที่กูไม่มีแพลน
ต้องการใครมาแทน
กูคงจะไม่ห้ามใคร
หรือเป็นเพราะโลกที่มันกว้างไป
เธอเลยถึงไม่รู้สึกถึงข้างใน
ถึงไม่มีใครเข้าใจ
ในสิ่งที่พูดไป
ไม่รู้ใครจะเห็นบ้าง
สำหรับไอ้คนไม่เอาไหน
เธอไม่เคยจะสนใจ
คงไม่อยากที่จะเห็นหน้า
ไม่รู้ว่าคนคิดยังไง
กลับไปทางที่ยังไกล
ตอนที่ยังล้มเละไม่เป็นท่า
แต่ก็ยังคงทำต่อไป
ต่อให้ใคร ใครต่อใคร
จะไม่มองจะไม่เห็นค่า
ก่อนจะเข่นฆ่า
ตอนนี้เหนื่อยแทบจนจะเป็นบ้า
เหนื่อย พอแล้ว
เหนื่อยพอแล้วที่ จะทน ไหว
ไม่เห็นปลายทางยังแสนไกล
สุดหัวใจ แต่ตรงนี้คงไม่มีฝันที่ตามหา
เวลาเราใช้กันมามากพอแล้ว
เหนื่อยพอแล้วที่จะทนไหว
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีแสงไฟ ก่อนลาลับไป
วันสุดท้ายโปรดจำเอาไว้ว่ามีฉัน
ในวันที่ฝันต้องจากลา
อยู่กับความเงียบที่มันดังกังวาน
สิ่งที่เราทนที่เราทำมานาน
เหมือนไม่มีค่าในสังคม
ที่มันมาคอยกำกับ
คนที่แพ้เหมือนเป็นกรรมการ
มันทำให้คนเปลี่ยนความคิด
ไม่อยากเห็นดวงอาทิตย์
เอาชีวิตไปกับยมบาล
ที่มาสัมผัสมีแค่ลมจางๆ
ทุกอย่างที่คิดไปเป็นคนละทาง
สิ่งที่ต้องการยังอีกไกล
คงต้องทำมันต่อไป
ไม่มีใครที่จะดลบันดาล
แล้วจะไปมีค่าอะไร
รู้ตัวอยู่แก่ใจเป็นแค่เบี้ยอยู่บนกระดาน
ทุกคำจากทุกคนที่เคยพูดใส่
เดินเข้ามาตบที่หัวแล้วก็ลูบไหล่
อีกบทเรียนหนึ่งของการโตเป็นผู้ใหญ่
ล้มลุก คลุกคลานก็ต้องสู้ใหม่
มันไม่มีไหลไว้ให้พิง
บางที่ก็ไม่ชิน
แต่ก็ยังต้องกินใช้
แค่เพียงอยากให้เธอได้ยิน
ให้ปีกฉันได้บิน
ความฝันมันมีจริงไหม
ไม่เคยจะคิดมาก่อนเลย
ตอนนี้ก็ยังคิดไม่ออกเลย
ในวันที่ฉันต้องบอกลา
มันไม่มีใครให้กอดเลย
แต่กลัวว่าจะไม่ทัน
พอถึงเวลาแล้วมันจะสายไป
แต่ก็ยังศรัทธา
ในคำสัญญากูจะไม่ขายใคร
พอถึงวันนั้นเธอคงไม่ได้สังเกต
ว่าใครบางคนได้หายไป
แต่ฉันยังเก็บทุกช่วงเวลาในทุกๆ ลมหายใจ
ก่อนมันจะสายไป
ก่อนที่ไม่มีความหมายใด
เหนื่อย พอแล้ว
เหนื่อยพอแล้วที่ จะทน ไหว
ไม่เห็นปลายทางยังแสนไกล
สุดหัวใจ แต่ตรงนี้คงไม่มีฝันที่ตามหา
เวลาเราใช้กันมามากพอแล้ว
เหนื่อยพอแล้วที่จะทนไหว
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีแสงไฟ ก่อนลาลับไป
วันสุดท้ายโปรดจำเอาไว้ว่ามีฉัน
ในวันที่ฝันต้องจากลา
