เนื้อเพลง อาจินต์ เขียนไขและวานิช
		* คิดถึงวันเก่าเก่า ที่ที่เรานั้นเคยเยือนมา สงบที่ใคร เรียนรู้เอาไว้ หรือไม่ก็ยอมรับ..มัน 
นอนมองดาวบนฟ้า เก็บเอามาเรียงไว้ในความฝัน 
ให้สายลมหนาวพัดเอาความเงียบงัน ให้ฉันผู้เดียวดาย 
** ความรุนแรงแห่งอารมณ์ ตกตะกอนภายในจิตใจ ถึงบีบน้ำตาให้มันเอ่อไหล ก็ไม่มีใครเห็น...มัน 
มีแค่เพียงความจริง ที่เธอทิ้งเหลือไว้ให้เราฝัน 
ที่เราสองคนได้เดินข้างกัน คือจินตนาการ 
หรือเราสองคน ได้อยู่ด้วยกัน มันคือจินตนาการ