เนื้อเพลง กลับบ้าน ปราง ปรางทิพย์
* อยากกลับไปซบดินที่ที่เดิมบ้านเรา อยู่เมืองชั่วคราว ความเหงาไม่เคยจางหาย
อยากกลับไปซบดิน ที่ที่จากมาไกล อยากพาหัวใจ ไปซบลงไออุ่นเดิม
เดินทางมาไกลแค่ไหน หัวใจไล่ตามความฝัน ความหวังคอยเป็นพลัง ผลักสู้ทุกวันให้ผ่าน
เมืองไกลนี้ใจมันท้อ ต้องรออีกนานแค่ไหน ความฝันที่ตั้งใจไว้ เมื่อไรจะมาถึง
สายลมเย็นอ่อนโยนพัดผ่าน น้ำตามันก็รินไหล ไม่รู้วันใด จะเดินไปถึงซักที
เหมือนมีคนคอยกระซิบบอก ว่าท้ออ่อนแรงเมื่อไหร่ ยังคงเหลือที่ให้ฉันได้เดินกลับไป
( * )
คิดฮอดตอนเป็นเด็กน้อย พากันหลอยแล่นเล่นลงถ่ง
อีพ่ออีแม่เลาเอิ่นส่ง หล่ายังคงบ่หลงลืมบ้านเฮา
คิดฮอดเสียงเเคนเสียงพิน กลิ่นไอดินยังอบอวนคือเก่า
คำสอนจากปู่ย่าผู้เฒ่า อยู่ไสเฮากะเป็นคนบ้านนา
มาไกลมันเหนื่อยใจแท้นอ แนมเบิ่งทางใด๋กะเหลียวพ้อแต่ตึกรา
เงยหน้าแหงนเบิ่งแผ่นฟ้า จักมื่อดอกหนาสิหวนคืนบ้านทุ่ง
ตุ่งลุ้งตุงแล่นแตรแล่นตุง แว่วเสียงพินเสียงแคนเสียงซอ
อ่อนละอ๋อละอ่อนอีแล้วออ คิดฮอดอีพ่อละอีแม่บ้านเฮา
( * , * )
