ธรรมดาก็ดีอยู่แล้ว ตามสบายแบบคนที่คุ้นเคย
เป็นอย่างนี้ไป นานเท่าไหร่ ที่เฝ้ารอ
แต่เธอไม่รู้สึก แกล้งทำไม่รู้เลย
วันเวลาไม่เคยหยุดหมุน นาฬิกาก็ยังคงเดินเรื่อยไป
แต่ว่าหัวใจ เหลือเท่าไหร่ ที่จะรักกัน
คนที่รอ ก็เริ่มจะท้อใจ
นะเธอ นะเธอ นะเธอ
ถ้าเธอรู้ว่าฉันกำลังน้อยใจ
ขอแค่เพียงสักคำหนึ่ง ขอสายตาสักนิดหนึ่ง
ช่วยแสดงว่าเธอก็รู้สึก
รักของฉันนั้นเก็บเอาไว้ รอเธอมาตั้งแสนนาน
ทั้งหมดหัวใจ นานเท่าไหร่ ที่ทำได้เพียงเป็นคนใกล้กัน
อยากที่จะรู้เพียงคำตอบ
รักฉันมั้ย แค่อยากได้ยินเธอนั้นได้บอก บอกว่ารักกัน
นานเท่าไหร่ คนที่เฝ้ารอ ก็ยังรู้สึก ว่ามันคุ้มค่าที่อยากฟัง