ก็หลงอยู่ในภวังค์ของหัวใจเธอ ไม่เจอทางออกสักทางก็ไม่เป็นไร
ไม่เป็นอันจะกิน ไม่เป็นอันจะนอน มันเริ่มตั้งแต่เมื่อตอนที่ฉันเจอเธอ ทำอะไรไม่ได้ สมองมันเบลอ
มันมีภาพเธอลอยไปมา ชีวิตมันเริ่มไม่ว่าง ต้องคอยไปอยู่ข้างข้าง ใจมันจะหาย ถ้าไม่ได้มองตา
จะลืมก็ไม่ง่าย ต้องการจะเจอหน้า เธอมาครอบงำหัวใจฉัน
* ยิ่งหลงอยู่ในภวังค์ของหัวใจเธอ ยิ่งนานก็ยิ่งเผลอ ถลำลึกลงไป ให้หายคงยาก ก็เป็นเอามาก
แต่มันกลับดี ไม่รู้ทำไม
** ก็หลงอยู่ในภวังค์ของหัวใจเธอ ไม่เจอทางออกสักทางก็ไม่เป็นไร
จะหลงอยู่อย่างนี้ จะยอมโดยดี ให้เธอบงการหัวใจ ทุกอย่าง
จะหนีก็คงไม่ง่าย มันทำไม่ได้ แม้รู้ทั้งรู้ว่ามันทรมาน ยิ่งฝังลึกมากมาก ยิ่งลบได้ยาก
แต่ก็ยังอยากอยู่อย่างนี้
( * / ** )
( * / ** )