ผ่านไปกับสายลมที่แปรผัน ผ่านคืนและวันที่เวียนหมุนไป
ที่ผ่านมากับชีวิต แค่เรื่องราวตั้งมากมาย ที่สุดท้ายก็มีความหมาย คล้ายๆกัน
ตั้งแต่เธอห่างร้างไกลจากใจฉัน ดุจดั่ง คืนและวัน ได้เลือนหาย
และโลกของฉัน ก็พลัน หยุดนิ่งไป ปล่อยเอาไว้ ให้ตัวฉัน อยู่ตรงที่เดิม
* ได้ผ่าน ชีวิตที่ควรเป็นความสุข แต่ทุกๆเรื่องราวไม่มีความหมาย
เพราะสิ่ง สิ่งเดียวที่ฉันผ่านมันไม่ได้ คือเปลี่ยน ให้หัวใจไม่ต้องรักเธอ
ได้ผ่าน วันที่สวยงามและสุขสม แต่ใจที่ทุกข์ทนก็ไม่หายไป
เพราะโลกของฉัน มันขาดเธอไม่ได้ จิตใจฉัน มันหยุดเอาไว้ อยู่ตรงที่เธอ
( * )
( * )
สิ่ง สิ่งเดียว ที่ฉันเปลี่ยนมัน ไม่ได้ คือหยุด ให้หัวใจไม่ต้องรักเธอ