ทุกครั้งเวลาที่ไม่มีใคร ได้แต่นอนมองดูรูปถ่าย กอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนวันนั้น
และฉันตั้งใจเก็บมันให้อยู่ดังเดิม อย่างนี้ไปจนตาย
แม้ว่าบนเตียงจะไม่มีใคร แต่ก็เหมือนมีเธอข้างกาย กอดฉันเบาๆเหมือนเคย เพียงได้กลิ่นหอม
จากหมอนใบเดิมที่เราต่างเคยร่วมฝัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ
* กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก ไม่เคยจะจางหายไป
ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะ(ยาว)นานสักเท่าไหร่ ก็มีเธอไม่รักใคร
กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ
หอมยิ่งกว่า น้ำหอมของใครคนไหน ไม่มีใครแทนที่เธอ
แม้ว่ากลางคืนจะเหงาเพียงใด ต้องจำนอนคนเดียวเรื่อยไป อ่อนล้าในใจเท่าไรเพียงได้กลิ่นหอม
จากหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนใกล้ฉัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ
( * )
ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอจากฉันไป ไม่มีคืนไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยังรักยังเป็นห่วงเธอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ในทุกลมหายใจจะยังมีเธอเสมอ
( * )