เปิดออกมาดูโดยไม่ตั้งใจ ว่าจะได้เจอรูปเก่า อยู่ในวันเวลาที่สดใส วันที่มีเราข้างกัน
ภาพเดิมๆก็หวนมา เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้น ใจก็เหมือนสั่นๆ เกือบลืมกันแล้ว
ต่างเดินกันไปตามทางของใคร แยกไปค่อยๆไกลห่าง อยู่ดีๆวันนึงก็จางหาย คลาดกันโดยไม่รู้ตัว
แต่เรื่องราวที่สวยงาม อยู่อย่างเดิมไม่เคยหมองมัว ในหนังสือเก่าๆ หนังสือรุ่นเราเล่มนี้
* รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉัน เพ่งมองดูนานๆ น้ำตาก็มาคลอๆ
กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นยังไงบ้างหนอ ค่อยๆลืมเลือนกันไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เรื่องราวเหล่านั้น จึงจบลง
( * )
เปิดไปดูเบอร์โทรไม่เห็นมี ที่ลงไว้คือที่อยู่ หยิบปากกาบรรยายในจดหมาย ว่าจำกันได้ไหมเธอ
ที่อยู่เดิมที่เขียนไป หากเปลี่ยนแปลงก็คงไม่รู้ ได้แต่หวังกันไป ความหลังคงไม่ตายจากเรา