เหนื่อยกับความเป็นจริงที่ฉันมี ในกับทุกนาทีที่เลื่อนลอย อ่อนล้าบ่อยๆ ที่ต้องคอยแต่ทนเหงา
อาจจะจริงที่เธอไม่ทิ้งไป แต่ในใจไม่มีคำว่าเรา เจ็บช้ำเปล่าๆ ถ้ารักเราไม่เท่ากัน
คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน ความรักมีไม่เท่ากัน และฉันก็พอเข้าใจ
* ถ้าหากว่าความรัก ของเรามันมีไม่เท่ากัน
ฉันว่าเราก็ควรต้องยอม รับมัน หากว่าเรายังฝืนมันก็คงไม่ได้อะไร
หากว่าใครถาม ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร ฉันก็ทำได้เพียงแค่ตอบ เขาไป
ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน
ถ้าหากจะบอกรักใครสักคน มันก็ไม่ได้ยากลำบากลำบนสักเท่าไร
แต่จะรักษาให้มันอยู่นาน ให้เป็นอย่างใจ มันชั่งยากชั่งเย็นมากมายเหลือเกิน
( * )
คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน เมื่อรักมีไม่เท่ากัน สุดท้ายรักนั้นคงจบไป