ฉันขอโทษ ที่ไม่เจียมหัวใจ รั้งมันไว้ไม่ทัน ฝันว่าเธอจะมอง
ลืมไปว่า ไอ้คนไม่สำคัญ มันไม่ควรเรียกร้อง แค่ได้มองก็บุญ
* ฟ้าก็อยู่สูงเกินไป เหวก็ต่ำไม่คู่กัน เหมือนเธอกับฉัน ที่ควรจะห่างกันไว้
** บังอาจไปรักคนอย่างเธอ ก็เหมาะสมแล้วที่ปวดใจ ฉันมันคนต้อยต่ำเกินไป จึงไม่มีสิทธิ์จะฝัน
บังอาจไปรักโดยไม่ดู ไม่ยอมรับรู้ว่าต่างกัน ฉันก็ควรจะเจ็บให้นาน โทษฐานที่ไม่ระวัง (หัวใจ)
หลงคิดว่า จะเอาใจซื้อใจ เธอจะไกลไม่สน พร้อมสู้ทนเพื่อเธอ
ลืมไปว่า เรามันไม่เหมือนกัน ฉันไม่ควรพร่ำเพ้อ หลงละเมออย่างนี้
( * , ** )
ก็ยอมให้ดูถูก ให้รังเกียจ ให้เธอเหยียดหยาม ได้ตามใจ
ให้เธอเมิน ให้เธอเกลียด ให้เธอตอกย้ำ ให้จำเอาไว้
( ** )
ฉันขอโทษ ที่มีแค่หัวใจ มันไม่พอใช่ไหม ฉันเข้าใจจะไม่บังอาจรักเธอ