ถนนทุกสายยังคงทอดยาว ดวงดาวยังลอยอยู่บนท้องฟ้า
เดินอยู่คนเดียวลมหนาวก็พัดมา แล้วน้ำตามันก็ไหล
เคยมีเธออยู่เคียงข้างกัน เคยมีคนจับมือฉันไว้
ฉันเคยได้ยิน เสียงของหัวใจ แต่จากนี้คงไม่มีอีกแล้ว
* เพิ่งรู้จักความเหงาว่ามันเป็นยังไง เพิ่งได้รู้เมื่อวันที่เธอจากไป
และไม่รู้ว่าฉันต้องเหงา อีกนานสักเท่าไหร่ สิ่งเดียวที่ฉันรู้ คือนับจากวันนี้ ไม่มีเธอ
ถ้อยคำอ่อนโยนที่เคยซึ้งใจ ความห่วงใยที่เคยได้เจอ
รอยยิ้มในวันนั้น เพราะฉันมีเธอ พึ่งจะรู้เธอมีค่ามากเพียงไร
โลกไม่เคยเงียบเหงาเท่านี้ เจ็บที่ฉันยังมีหัวใจ
และฉันก็รู้ ว่าฉันต้องเดินไป โดยที่ฉันไม่มีเธออีกแล้ว
( * )
สิ่งเดียวที่ฉันรู้ คือนับจากวันนี้ ไม่มีเธอ