ในดินแดนแห่งความจริงทุกอย่างเปลี่ยนผัน แต่โชคชะตากับคนเราไม่เคยได้คุยกัน
มันไม่ยอมบอกให้ใครรู้ก่อนว่าจะเสีย อะไรไปเมื่อไร
อย่างวันนั้น ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน เธอกับฉัน จะไม่ได้พบกันต่อไป
* ถ้าหากเพียงได้รู้ ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย ฉันก็คงทำได้ดีกว่าแค่พูดทักทาย
แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่ในประโยคสุดท้าย (เธอไม่เคยได้ยิน)
วันเวลาที่ดีๆ เมื่อเกิดขึ้นซ้ำๆ มันก็ทำให้เราลืมว่าต้องจบลงสักวัน
ทั้งที่มีโอกาสทำทุกอย่างที่ใจคิด ตั้งมากมาย
แต่ว่าฉัน ก็ไม่เคยได้ทำ เพราะคิดว่าทำมันเมื่อไรก็ได้ ในวันนี้ มันไม่มีความหมาย
( * )
จึงอยู่กับฉันมาถึงวันนี้ จนถึงตอนนี้ ตอนที่ฉันพูดกับเธอไม่ได้
และไม่ว่าฉันพยายามมากแค่ไหน ทุกครั้งก็จบด้วยการร้องไห้
( * )