เมื่ิอก่อนเมื่อไร ไม่เคยอย่างนี้ มาก่อน ไม่เกี่ยงไม่งอน ไม่เคยจะเถียง สักที
เธอคอยเป็นห่วง ไม่เคยจะหนี ทำไมบัดนี้ เธอกลับเฉยๆไป
เคยกินข้าวเย็น ด้วยกันกับฉัน ไม่ห่าง แต่มาตอนหลัง ไม่มาให้เห็น หัวใจ
ทำเป็นคนอื่น ก็น่าแปลกใจ ไหม เธอเป็นอะไร จึงได้ผิดนัดประจำ
* ก็เลยตัดใจ ไม่กินข้าวเย็น ให้เธอได้เห็น ให้เป็นตัวอย่าง
ให้หันมาดู ให้รู้ซะบ้าง เพื่อเป็นแนวทาง ให้เธอคนเดียว
เพราะมันเจ็บจริง ก็จึงตัดตอน ข้าวเย็นข้าวร้อน นั้นมันไม่เกี่ยว
คนรักคนดี มาหนีไปเที่ยว นั่งกินคนเดียว ไม่กินดีกว่า
ตัดสินใจ ไม่กินข้าวเย็น
คอย นั่งคอย นั่งลอยล่้องไป ใคร นัดใคร ไม่เห็นมา
เหม่อ มองนก บินผกผ่านฟ้า เธอไม่มาสักที
ตัดสินใจ ไม่กินข้าวเย็น
ก็เธอไปกิน ข้าวเย็นกับใคร กันอยู่ ไม่บอกให้รู้ ซักคำใช่ไหม นะใจ
เธอคงเป็นสุข สนุกในใจ ไหม เธอกินกับใคร นั่นแหละกินใจฉันอยู่
( * , * , * )