ให้เธอลองนึกนึก ดูว่ามีเชือกอยู่ ปลายข้างนึงของฉัน ให้เธอจับไว้ข้างนึงแล้วไปด้วยกัน
เราจะไม่หลงทางไปไหน เพราะมีเธอคนเดียว ที่รู้ว่าฉันต้องการอะไร เพราะมีฉันคนเดียว
ที่รู้ว่าเธอจะโกรธไปไหน
คนที่รักรักกันแทบตาย สุดท้ายก็ยังทะเลาะกันอยู่ดี มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่มี
รักมันท้าทายกว่าสิ่งไหน ฉันไม่ตรงเวลาอาจเพราะว่านาฬิกาเธอเร็วไป
ตั้งกันคนละวันจะฝืนให้มันตรงกันได้ไหม
นานแค่ไหนฉันยังไม่บ่น เวลาเธอช้อปรองเท้าและกระเป๋า เธอหนักแล้วฉันเองก็คงต้องเบา
ไม่งั้นจะวุ่นวายสักแค่ไหน
* ให้เธอลองนึกนึก ดูว่ามีเชือกอยู่ ปลายข้างนึงของฉัน ให้เธอจับไว้ข้างนึงแล้วไปด้วยกัน
เราจะไม่หลงทางไปไหน
ถ้าเธอโกรธฉัน ฉันเองก็จะไม่โกรธ เธอจะรุ่มร้อนสักแค่ไหน จะเป็นลมหนาวพัดเย็นให้เธอชื่นใจ
จะแบ่งเวลาให้โมโหกัน จะปล่อยให้งอนกันจนหนำใจ เดินอยู่บนทางที่ไม่เหมือนใคร
เชือกที่เราเคยจับเอาไว้ อย่าดึงพร้อมกัน
เมื่อเธอหนักแล้วฉันเองก็คงต้องเบา ไม่งั้นจะวุ่นวายสักแค่ไหน
( * )
ถ้าเธอโกรธฉัน ฉันเองก็จะไม่โกรธ เธอจะรุ่มร้อนสักแค่ไหน จะเป็นลมหนาวพัดเย็นให้เธอชื่นใจ
จะแบ่งเวลาให้โมโหกัน จะปล่อยให้งอนกันจนหนำใจ คงไม่มีใครจะต้องแพ้ใคร เชือกที่เราเคยจับเอาไว้
อย่าดึงพร้อมกัน
นึกดู มีเชือกอยู่ ปลายข้างนึงของฉัน จับไว้ข้างนึงไปด้วยกัน เราจะไม่หลงทางไปไหน
ถ้าเธอโกรธฉัน ฉันเองก็จะไม่โกรธ เธอจะรุ่มร้อนสักแค่ไหน จะเป็นลมหนาวพัดเย็นให้เธอชื่นใจ... | 
