ไม่ไหวแล้วแรงกดดันจากคนรอบกาย มันถาโถมผิดใช่ไหมที่ฉันไม่เดินตามใคร
ท้อแท้อยากระบายให้ใครได้ยิน มันหัวเสีย จนใจมันแทบจะทนไม่ไหว
เฮ้ย ไอ้น้อง พี่เคยผ่านมันมาไม่ต่างกัน เป็นธรรมดา ทุกข์สุขมันต้องมีรุมเร้า
ใครจะมองอย่างไร จงหยัดยืนอย่าหูเบา มันบั่นทอนใจเปล่าๆ ก้าวเดินไปตามหัวใจ (ฟังไว้ จงฟังไว้)
* กำมือและชูขึ้นบนฟ้า ให้โลกรู้ว่าเรานั้นจะไม่เปลี่ยนไป
จะส่งเสียงดังให้ฟังว่าใจมันร่ำร้อง อาจเจ็บถึงตายแต่ใจมันอยากจะลอง
ต่อให้เส้นทางที่แสนไกล เราจะไปด้วยกัน
บอกแล้วว่าหนทาง มันคงไม่ยากเกิน มันอาจไม่เลิศเลอ แค่เป็นตัวเธอก็พอ
เป็นตายก็ต้องไป จงจำให้ขึ้นใจ ตั้งแต่วันนี้ไป ไม่มีอะไรมาขวาง (ฟังไว้ จงฟังไว้)
( * )
( * )
| 
