บางคราวก็อยากจะฝัน บางทีก็อยากจะรู้ ใครมีความหมายในใจ ของเธอ
ใจหนอช่างโหดร้าย มองฉันอย่างเมินเฉย ใครหนอใครเล่าเอยจะอดทน
ก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง ที่รักเธออย่างเปิดเผย ไม่เคยได้รับกลับคืน
ก็เธอนั้นแค่คนคนหนึ่ง จะรักไม่รักช่างเธอ ให้ฉันงมงายต่อไป
แค่ได้รักได้คิดได้ชอบ สุขแบบทุกข์ทุกข์อย่างนี้ก็พอ
* นี่ตัวเราคงคล้าย ดังหมาเห่าเรือบิน จนสิ้นใจยังไม่ได้ยล
ไม่กวนใจให้หมอง ไม่รักไม่ว่าอะไร คิดได้ฝ่ายเดียวก็พอ
ใจหนอ หนอ ฉันเป็นสุขเหลือเกิน
สำลักความสุขจนล้น ต้องดั้นด้นผ่านทุกข์นั้น ข้างในใครรู้มันช้ำเพียงใด
เมื่อลมพัดผ่านผิวบางบาง ฉันวอนว่าลมเอ๋ย ช่วยพัดผ่านมาทางนี้
สูดดอมดมกลิ่นหอมจางจาง ที่เหลือไว้ก่อนจะเลือน หายไป
( * )
| 
