ตะเกียกตะกายมุ่งไปสู่ สักวันที่รู้ว่าไกลห่าง
ตลอดเวลาแห่งการเดินทาง ที่ยังคงอดและทน
เพราะแรงบางแรงของใจบางใจไล่ความรู้สึกมืดมน
เพราะมือบางมือของคนบางคนที่คอยประคองเอาไว้
กี่วันที่ท้อก็ตามแต่ กี่คืนที่แพ้เธอยังอยู่
จะหนักจะเบาเข้าใจรับรู้ จับมือกันเดินสู้ไป
แม้โชคชะตาเขียนวันดีๆ ให้มีไม่บ่อยเท่าใคร
ล้านความลำเค็ญร้อนเย็นเพียงใด ขอเพียงมีเธอเท่านั้น
พรุ่งนี้จะเดินไปเจออะไร ชีวิตจะดีหรือร้ายไม่หวั่น
ต้องแลกอะไรก็ยอมทั้งนั้น ให้หันไปมองเมื่อใดยังได้เจอเธอ
ถ้าทางที่ฝันมันไกลไป ที่สุดต้องได้แค่มือเปล่า
จะบอกตัวเองว่ายังมือเรา มีเธอที่ดีแสนดี
นั้นคือรางวันของการเดินทาง ถึงเราไม่อาจมั่งมี
ยิ้มได้บางๆ ทุกข์บ้างบางที ขอเพียงมีเธอเท่านั้น
พรุ่งนี้จะเดินไปเจออะไร ชีวิตจะดีหรือร้ายไม่หวั่น
ต้องแลกอะไรก็ยอมทั้งนั้น ให้หันไปมองเมื่อใดยังได้เจอเธอ
พรุ่งนี้จะเดินไปเจออะไร ชีวิตจะดีหรือร้ายไม่หวั่น
ต้องแลกอะไรก็ยอมทั้งนั้น ให้หันไปมองเมื่อใดยังได้เจอเธอ
พรุ่งนี้จะเดินไปเจออะไร ชีวิตจะดีหรือร้ายไม่หวั่น
ต้องแลกอะไรก็ยอมทั้งนั้น ให้หันไปมองเมื่อใดยังได้เจอเธอ
ต้องเสียอะไร จะไม่มีวัน ยอมเสียเธอ | 
