อยู่อย่างคนขี้เหงา เรามีหัวใจที่อ่อนแอ
แบบว่าอยากมีคนที่แคร์ ที่คอยดูแล หัวใจที่บอบบาง
พี่เศร้าระบม ตรมตรอม เหงา ปวดร้าว ที่เขาทิ้งทิ้งขว้าง
ว้าเหว่ เก้เก้กังกัง เห็นเธอก็อยู่ลำพัง พี่ยังเห็นใจคนดี
อยู่อย่างคนขี้แพ้ ถูกเขารังแกและย่ำยี
แบบว่าหล่อไม่พอสักที หัวใจของพี่ ให้ใครเขาก็ไม่เอา
ระทวย ระทม บ่มรอยช้ำ ตอกย้ำ ที่ตรงแผลเดิมเก่าเก่า
ฟุ้งซ่าน ซึมซึมเซาเซา (โถ)คนว้าเหว่อย่างเรา เหมาะกันเนาะ คนงาม
คิดว่าเรานั้นควรสนิท ใกล้ชิด เที่ยวชม สยาม
ขอถามเบอร์โทร.ที่บ้านได้ไหม ถ้าถามไม่ได้ พี่ก็ไม่ถาม
พี่ขอเดินตามไปส่งได้ไหม อันนี้ไม่ให้ พี่ก็จะตาม
พี่ห่วง กังวล หวั่นไหว เดี๋ยวใครเขาลวนลาม
พี่อยากปกป้อง คุ้มครองคนงาม ขอเพียงให้พี่ได้ตาม ส่งให้ถึงบ้านเลย
หอมกลิ่นอะไรไม่รู้ ให้พี่ได้รู้จะได้ไหมเอ่ย
ได้กลิ่นอะไรหอมหอม พี่ยังไม่คุ้นไม่เคย
กลิ่นหอมชื่นใจจังเลย น่าจะเป็นกลิ่นคนมีน้ำใจ
ขออยู่กับเธอแล้วกัน สักวัน ครึ่งวันยังได้
หากเธอสงสาร ลูกนกลูกไก่
ขอจงรับฝากดวงใจ ใส่ในเงื้อมมือนาง
โปรดจงถนอม..หัวใจ ผู้ชายที่เคยเป็นได้…แค่ดอกไม้ริมทาง