ดาว กลาดเกลื่อนอยู่เต็มฟ้า ดาษดื่นจนชินตา แทบทุกคราที่มองขึ้นไป
ฝน หล่นมาจากบนฟ้า ร่วงมาจากนภา จากฟากฟ้าที่ไกลห่าง
ฤดูกาลเวียนหมุนผ่านมา ร้อน ฝน หนาว เวียนหมุนไป
เธอ อยู่ในชีวิตฉัน อยู่ร่วมกันทุกวัน จนฉันมองทะลุผ่าน
เรา แทบไม่มองหน้ากัน มีแต่ทะเลาะกัน และโทษกันเรื่อยมา
แต่ทันใดนั้นเองโลกก็เปลี่ยนไป เธอกำลังสูญเสียลมหายใจ
* อย่าจากฉันไปคืนนี้ อย่าดับแสงเลยคนดี อย่าห่างฉันไปราตรีนี้
ช่วยเปิดตาขึ้นอีกที ได้ไหม
โลก เวียนเรื่องราวมากมาย ผ่านรอบกายฉันไป แต่ฉันเองกลับไม่รู้สึก
ฉัน มอดไหม้ในความหนาว ปวดร้าวอยู่ข้างใน ทุกครั้งไปที่นึกถึงเธอ
วันแต่ละวันช่างยากเย็นจะผ่านไป ฉันจมลงในลมหายใจ
( * )
อย่าจากฉันไปคืนนี้ ได้ไหม
| 
