ฉันก็เหมือนคนอีกเป็นร้อยพัน ที่ยังเฝ้าคอยฝันใฝ่
ตามหาใครสักคนมาเติมหัวใจ แค่ใครหนึ่งคนที่ เกิดมาเพื่อเป็น คนของเรา
ความรักก็เหมือนตอนที่เราต้องการ ตามหาผีเสื้อตัวหนึ่ง แต่เมื่อไรที่เจอ แล้วไล่คว้า
วิ่งตามเท่าไร กลับยิ่งบิน ยิ่งหนีไกล ทุกครั้งเอื้อมมือออกไป จับได้เพียงเศษใบไม้ที่ไร้จิตใจ
* (แต่)(และ)หากเมื่อไหร่ที่ฉัน หยุดพักไม่สนใจ หากเมื่อไหร่นิ่งๆนานๆไม่วิ่งตามไป
ในตอนนั้น ผีเสื้อที่จากไปก็ค่อยๆกลับมา บินวนมาลงที่ตรงไหล่
ยิ่งไขว่คว้าความรัก ยิ่งไม่ได้มา ยิ่งต้องการค้นหาเท่าไหร่ยิ่งไม่เจอใคร
เปลี่ยนตัวเองให้เป็นดังดอกไม้ ด้วยความสุขใจ ไม่นานผีเสื้อที่บินหายไป ก็นำทางพาความรักมา
อย่าคิดจะเฝ้าคอยส่วนที่หายไป แค่เติมตัวเองให้เต็ม
ฟากฟ้ากำหนดรอ เมื่อฉันพร้อม เมื่อวันผ่านไป คงไม่นานเราพบกัน
วาดฝันข้างในจิตใจฉันเฝ้ารอ ด้วยรอยยิ้มที่มีความหมาย
( * )
หากเมื่อไหร่ที่ฉัน หยุดพักไม่สนใจ หากเมื่อไหร่นิ่งๆนานๆไม่วิ่งตามไป
ในตอนนั้น ผีเสื้อที่จากไปก็ค่อยๆกลับมา บินวนมาลงที่ตรงไหล่
ยิ่งไขว่คว้าความรัก ยิ่งไม่ได้มา ยิ่งต้องการค้นหาเท่าไหร่ ยิ่งไม่เจอใคร
เปลี่ยนตัวเองให้เป็นดังดอกไม้ด้วยความสุขใจ ไม่นานผีเสื้อที่บินหายไป ก็นำทางพาความรักมา
| 
