มองดวงจันทร์บนฟ้าน้ำตาก็ไหลขึ้นมา เห็นภาพเธออยู่บนนภา คงไม่มีทางจะได้เธอมา ก็เรามันไม่มีวาสนา
ดวงจันทร์จันทร์เจ้าเอ๋ยฉันควรจะทำเช่นไร ฟ้าจะช่วยกระซิบถึงคนที่อยู่แสนไกล
ก็ในเมื่อความจริงฉันไม่มีวันได้ครอบครอง ฟังฉันหน่อยได้ไหมโอ้ดวงจันทร์ฉันขอวอน
ทำได้เพียงอิจฉาคนที่ได้นอนกอดเธอ ก็คงจะมีพร้อมทั้งเงินทองและเลิศเลอ
ยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นเธอมีความสุข เหมือนฝันในยามนิทรา อย่าได้มีใครมาปลุก
ได้รักเธอในความฝันก็พอ ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไรก็ยอม
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
* อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์ จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
( * )
ดวงเดือนช่างสาดแสงแวววาวระยับตา ทุกวันฉันอธิษฐานขอให้แสงนั้นลับลา
เธอก็เหมาะสมกับคนที่ควรคู่เธอ ได้แต่บอกตัวเองกับความจริงที่ต้องเจอ
เป็นแค่คนเดินดินกินข้าวแกง ไม่มีปัญญาไปหาแหวนเพชรให้ใคร มีเพียงความจริงใจเท่านั่นที่มอบให้ไป
เกิดใหม่กี่ครั้งก็คงไม่ดีเหมือนเขา จะมีบางไหมละใครซักคนที่จะรู้สึกเหมือนเรา
แล้วจะเป็นไปได้ไหมถ้าหากไม่มีดวงจันทร์ เพราะฉันคิดถึงเธอในทุกๆครั้งที่เห็นมัน
พยายามจะลืมแต่มันก็ทำไม่ได้ ให้ร้องไห้ซักกี่ครั้งแต่มันก็ยังไม่หาย
ได้รักเธอในความฝันก็พอ ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกซักเท่าไหร่ก็ยอม
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
( * , * )
ทุกครั้งที่มอง ฉันเฝ้านึกถึง แต่เธอ
ยามที่เห็นดวงจันทร์มันทรมานเหลือเกิน
( * , * )
|
