ตะวันจะลาลับไป ท้องฟ้าเปลี่ยนสีดั่งปลายภู่กันที่วาดผ่าน
เมฆฟ้าสีครามช่างหม่นไป
อะไรจะผ่านเข้ามา สิ่งใดสิ่งไหนก็ไม่อาจทำให้แปรเปลี่ยน
จากคำสัญญาที่เอ่ยไว้
ฉันยังคงเฝ้ารออยู่เสมอแม้วันคืนหมุนเวียนไปแค่ไหน
ต่อให้ดาราดับแสง ดวงจันทร์สิ้นแรงไร้แสงส่อง
ฉันยังคงรอที่เดิมไม่มีเปลี่ยน ต่อให้ทุกอย่างสลาย
ทุกสิ่งมลายไม่มีอยู่เหลือ ฉันคิดถึงเธออยู่
ราตรีล่วงเลยลับไป ฤดูเคลื่อนไหวดั่งท่วงทำนองที่เคลื่อนผ่าน
เมฆฟ้าสีครามช่างแปลกไป
เนิ่นนานเท่าไรที่รอ รอคอยเรื่อยไปด้วยใจหวั่นไหวว่าเมื่อไหร่
ที่เธอจะย้อนมาอีกครั้ง
ฉันยังคงเฝ้ารออยู่เสมอแม้วันคืนหมุนเวียนไปแค่ไหน
ต่อให้ดาราดับแสง ดวงจันทร์สิ้นแรงไร้แสงส่อง
ฉันยังคงรอที่เดิมไม่มีเปลี่ยน ต่อให้ทุกอย่างสลาย
ทุกสิ่งมลายไม่มีอยู่เหลือ ฉันคิดถึงเธออยู่
และฉันยังคงหวั่นไหว ดวงใจละเมอถึงเธออยู่
เหมือนเมื่อคราวที่เรายังหลอมละลายด้วยแรงที่เคียงคู่
ยังคงเฝ้าคอยดวงใจเลื่อนลอยอีกนานแค่ไหนที่เธอจะย้อนคืน
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
ต่อให้ดาราดับแสง
| 
